مواردی از واج¬شناسی تاریخی گویش رودباری کرمان
Authors: not saved
Abstract:
This article doesn't have abstract
similar resources
معرّفی پاره‌ای از مختصّات واجی منحصربه‌فرد گویش رودباری (کرمان)
«رودباری» وابسته به گروه گویشهای بَشْکَرْدی و از اعضای کمتر شناختهشدۀ خانوادۀ زبان‌های ایرانی جنوب غربیاست که گونه‌های آن با چند مختصّۀ واکه‌ای و همخوانیِ منحصربه‌فردِ واجْگانی در جنوب استان کرمان رواج دارند؛ مختصّاتی که تاکنون مورد پژوهش دقیق زبانشناختی واقع نگردیدهاند و مطالعۀ علمیِ آنها برپایۀ اصول پذیرفتۀ زبانشناسی نوین ضرورتی بسیار بدیهی دارد. گفتنیاست برخی از این مختصّات، بازماندۀ مختصّات وا...
full textمقدمه ای بر واجشناسی گویش نایینی
گویش نایینی یکی از گویش های رایج درناحیه ی مرکزی ایران وجزو شاخه ی شمالغربی زبان های ایرانی است که در شهرستان نایین استان اصفهان(ماد بزرگ روزگار باستان) رواج گسترده ای دارد.دانشمندان اروپایی نخستین پژوهش های زبانشناختی درباره ی این گویش را درسده ی نوزدهم میلادی انجام دادند(آمده کری-١٨٩٦م.، ویلهلم گایگر، ولادیمیر ایوانف، اسکارمان و کارل هدنک-١٩٢٦م.). پژوهشگران ایرانی تا کنون به بررسی زبانشناختی...
full textفرآیندهای واجی همخوانی در گویش فریمانی بر پایۀ واجشناسی خودواحد
در واجشناسی خودواحد که اوّلین بار توسط گلدسمیت به‌صورت یک حوزۀ مستقل در واجشناسی زایشی مطرح شد، بازنمایی واجی در لایه‌های متفاوت صورت می‌گیرد. در این رویکرد، هر مشخّصه یا گروهی از مشخّصه‌ها که در یک زبان، یک نقش واجی ایفا کند، در یک لایۀ مستقل قرار می‌گیرد. «مشخّصه‌ها» در واجشناسی خودواحد، استقلال و موجودیت خاصّ خود را دارند. هدف از نگارش مقالۀ حاضر، معرفی، تحلیل و توصیف فرآیندهای واجی همخوانی د...
full textمقدمه ای بر واجشناسی گویش نایینی
گویش نایینی یکی از گویش های رایج درناحیه ی مرکزی ایران وجزو شاخه ی شمالغربی زبان های ایرانی است که در شهرستان نایین استان اصفهان(ماد بزرگ روزگار باستان) رواج گسترده ای دارد.دانشمندان اروپایی نخستین پژوهش های زبانشناختی درباره ی این گویش را درسده ی نوزدهم میلادی انجام دادند(آمده کری-١٨٩٦م.، ویلهلم گایگر، ولادیمیر ایوانف، اسکارمان و کارل هدنک-١٩٢٦م.). پژوهشگران ایرانی تا کنون به بررسی زبانشناختی ...
full textبررسی تطبیقی جایگزینی واج‌های ملازیِ وام‌واژهای عربی در فارسی معیار و گویش رودباری (کرمان) در چارچوب نظریۀ بهینگی
جایگزینی یک واجِ زبان وام‌دهنده با شبیه‌ترین آوای موجود در زبان وام گیرنده «جایگزینی صدا» یا «جایگزینی واج» نامیده می‌شود. واژه‌های بسیاری از زبان عربی وارد زبان فارسی و گویشهای گوناگون آن شده‌اند که دارای دو نویسة «ق» و «غ» هستند. این دو نویسه که در زبان عربی به ترتیب به صورت همخوان‌های ملازی انسدادی بی‌واک /q/ و سایشی واک‌دار /R/ تلفظ می‌شوند، در زبان فارسی معیار تلفظی یکسان دارند و هر دو ب...
full textMy Resources
Journal title
volume 16 issue 34
pages 311- 329
publication date 2013-09-23
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023